Vergiffenis
Als de zwijgende stem
door schuld en schande
het tipje van de sluier oplicht
heeft het hart
al lang genoeg gebloeid
Tranen
trillende handen
woord voor woord
wordt het hart
op de lippen gelegd
Het univers van vergiffenis
sluipt dichterbij
longen vullen zich met lucht
en met de tijd
vervaagt een lange schaduw
Piet B, 3-1-2018